Toeristenbelasting Frankrijk - Taxe de Séjour

Indien u een vakantiewoning heeft in Frankrijk en die af en toe verhuurt, dan is het onvermijdelijk  dat u door de Franse overheid  wordt uitgenodigd tot het afdragen van meerdere belastingen. De onroerend zaak belasting eigenaarsdeel (taxe foncière) en gebruikersdeel (taxe d’habitation) alsmede de vermogensbelasting (Impôts sur la Fortune) heb ik in een eerdere bijdrage op deze site al eens uitgelegd. En als u de woning (met winst) verkoopt, dan komt de Franse fiscus langs met de aanslag Taxe sur la Plus Value. Een doorn in het oog voor veel Nederlandse vakantiehuisbezitters in Frankrijk. Na de zoveelste wetsverandering is die belasting weer op het oude niveau terug: maar liefst 35,5% van de winst (met wat aftrekposten) indien u het pand binnen 5 jaar na aankoop weer verkoopt. Daarna loopt dat percentage stapsgewijze naar beneden, maar pas na 30 jaar bezit betaalt u helemaal geen winstbelasting meer.

Over de omzet die u maakt als verhuurder zult u in Frankrijk ook inkomstenbelasting moeten betalen (Impôts sur le Revenu, IR, ook al eerder besproken) en vaak ook toeristenbelasting. Die laatste wil ik in deze bijdrage eens nader onder de loep nemen.

Net als in Nederland is de toeristenbelasting in Frankrijk (Taxe de Séjour) bepaald door de gemeente. Frankrijk heeft meer dan 36.000 gemeentes en om nu te zeggen dat er 36.000 verschillend beleid is t.a.v. de taxe de séjour  is overdreven, maar er zijn heel, heel veel verschillen.  In ongeveer de helft van de gemeentes wordt helemaal geen toeristenbelasting geheven en daar zijn ook toeristische gemeentes bij. Maar er zijn ook piepkleine gemeentes, bijvoorbeeld diep in de Pyreneeën waar in 1972 voor het laatste een toerist is gesignaleerd en afgeschoten omdat de bevolking dacht dat het een beer was, juist in die gemeente is er een gedetailleerd systeem geïntroduceerd voor het aftroggelen van nog meer geld van de toerist.

Gemeentes komen ook met ontroerende beleidsdocumenten, waarin de argumenten kunnen worden gevonden waarom de toerist juist in deze gemeente extra belasting moet betalen bovenop de belasting die hij via overnachtingen en maaltijden ook al betaalt. Vaak wordt verwezen naar voorzieningen, bestaand of imaginair, vaak voorzien van weidse vergezichten over de plannen tot het creëren van een werkelijk paradijs op aarde voor de toekomstige toeristen in deze gemeente. De realiteit is echter iets banaler: veel gemeentes voeren een toeristenbelasting in omdat ze geen andere middelen meer hebben om de begroting sluitend te krijgen.  Eigenlijk niet zo heel veel anders dan bij Nederlandse gemeentes…

De verhuurder van een vakantie-accommodatie moet dus om te beginnen weten wat het beleid is in zijn gemeente. Bij de verplichte aanmelding van de gîte in geval van verhuur, wordt dan meestal een folder overhandigd waarin de verhuurder wordt gewezen op zijn plichten, incl. de toeristenbelasting. U kunt natuurlijk ook altijd even langs gaan op het gemeentehuis.

Er zijn in principe twee verschillende inningsmogelijkheden:

De gemeente gaat schatten hoeveel overnachtingen u waarschijnlijk zult verkopen. De gemeente heeft aan het begin van het jaar het bedrag vastgesteld dat zal worden geïnd aan taxe de séjour  (bv €1 of €2 per nacht per kamer). Dat bedrag wordt vermenigvuldigd met het aantal slaapkamers dat u aanbiedt en de door de gemeente als redelijk geachte bezettingsgraad en u kijkt al voordat u één cent heeft verdiend aan tegen een forse belastingaanslag. In dit rekenvoorbeeld: één vakantiehuis met twee slaapkamers gedurende 13 weken verhuurd levert de gemeente:2*13*7*€2 = €366 aan belasting op per jaar. Bij meerdere accommodaties kan dat fors oplopen. U mag de geinde belasting afzonderlijk op de factuur zetten voor de toerist, maar het risico van een slecht seizoen is geheel en al voor u. Er is geen teruggave  van betaalde belasting als u minder nachten heeft verhuurd dan door de gemeente geschat.

Of u treedt op als onbezoldigd belastingontvanger voor de gemeente, inclusief een minutieuze administratie en afdracht van het geinde geld aan de gemeente. In wat achtergebleven gemeentes is het nog wel eens de gewoonte dat de burgemeester (of de gendarme) aan het einde van de vrijdagmiddag het die week geinde belastinggeld komt ophalen in de vorm van een cheque.  U moet dan de administratie kunnen overdragen van wie er gelogeerd heeft, welke nachten en de samenstelling van het betreffende gezin. Dit soort gemeentes rekent dus vaak met zoiets als €0,50 of €1 per persoon per nacht.

Ik wens u een taxe de séjour-loze gemeente toe in 2016 en als het daarvoor te laat is wens ik u een hoge aanslag toeristenbelasting toe, dan heeft u in elk geval een goed seizoen dit jaar. In het echt of alleen maar in de ogen van de gemeenteraad.

Wim van Teeffelen