De rol van notaris en makelaar in Frankrijk

Frankrijk is een land wat ontzettend veel natuurschoon, historische gebouwen en een rijke cultuur bezit. Veel mensen ontwikkelen dan ook een zwak voor Frankrijk en zouden er best een tweede huisje willen, bijvoorbeeld om te kunnen genieten van een heerlijke vakantie of wintersport. Wanneer u het huis van uw dromen heeft gevonden in het mooie Frankrijk en u bent zeker van uw zaak, wordt het tijd om over te gaan tot het aankoopproces. Hierbij zult u in aanraking komen met (onder andere) een makelaar en een notaris, zoals dat ook bij ons in Nederland het geval is. Toch zijn er wel een aantal verschillen te ontdekken tussen het kopen van een (tweede) huis in Nederland en het kopen van een (tweede) huis in Frankrijk. De rol van de notaris en de rol van de makelaar verschillen op sommige punten van de rollen die zij in Nederland vertolken gedurende het aankoopproces. Het is belangrijk om deze punten voor uzelf goed op een rijtje te hebben, zodat u, als koper, goed voorbereid het aankoopproces in kunt gaan en zodat er geen vervelende verassingen op uw pad zullen komen.

De rol van de makelaar in Frankrijk

Een makelaar in Frankrijk moet altijd in het bezit zijn van een zogenaamde ‘carte professionnelle’. Heeft hij of zij deze niet, gaat u dan niet met deze makelaar in zee. Bemiddelen in onroerend goed zonder ‘carte professionelle’ is namelijk verboden in Frankrijk. Franse makelaars behartigen de belangen van de verkopende partij en spelen over het algemeen een minder belangrijke rol dan in Nederland. In principe betaalt de verkopende partij ook de makelaar, maar indirect zijn deze makelaarskosten veelal toch al in de verkoopprijs opgenomen, waardoor u, als koper, dus eigenlijk alsnog de makelaarskosten betaalt. In Frankrijk ligt de courtage, ofwel ‘baréma’, voor de makelaar een stuk hoger dan in Nederland, namelijk tussen de vijf en de tien procent. Soms is de prijs van een woning inclusief commissie, is dat het geval, dan staat er ‘commission comprisse’ of kortweg ‘CC’ bij vermeld. Mocht er bij een woning ‘net vendeur’ worden vermeld, dan houdt dit in dat de prijs exclusief makelaarskosten is. Een groot deel van de Franse makelaars is aangesloten bij een organisatie voor makelaars. Twee bekende voorbeelden hiervan zijn de ‘Fédération Nationale des Agents Immobiliers en Mandataires’ (afgekort ook wel FNAIM) en het ‘Syndicat National des Professionels Immobiliers’ (dat afgekort ook wel het SNPI genoemd wordt). Een huis kan in Frankrijk door meerdere makelaars tegelijk worden aangeboden. Dit is voor u goed om te weten, want de prijs kan dan ook per makelaar verschillen. Heeft u interesse in een huis, dan is het dus verstandig om hier een koopovereenkomst voor te ondertekenen, in Frankrijk ook wel een ‘compromis de vente’ genoemd. Dit om te voorkomen dat het huis ondertussen door een andere makelaar verkocht wordt. Geld overmaken om het huis te kopen hoeft u alleen naar de derdenrekening van de notaris te doen, niet naar de makelaar, dat zou nadelig uit kunnen pakken voor u. De verkopende partij beschikt, wanneer zij een makelaar in de arm genomen hebben, over een zogenaamd ‘mandat’. Dit is het bewijs dat de makelaar, van de eigenaar van het onroerend goed, toestemming heeft gekregen om (te proberen) de woning te verkopen en dat woning dus te koop aan mag bieden aan potentiële kopers. Echter, het kan ook zo zijn dat een huis in Frankrijk verkocht wordt zonder makelaar. Dit is in Frankrijk relatief gezien vaak het geval. U heeft in zo’n geval dan ook enkel een notaris nodig om de koop te sluiten, maar voor u als buitenlander kan het juist wel verstandig zijn om een makelaar in te schakelen. Dit werkt vaak wat gemakkelijker.

De rol van de notaris in Frankrijk

De notaris heeft in Frankrijk de naam ‘notaire’. Hij of zij is onafhankelijk en werkt uit naam van de Franse overheid. Met het innen van alle belastingen die bij de verkoop van een huis horen innen, is hij of zij het meest gemoeid. Een voorbeeld van één van die soorten belasting is de overdrachtsbelasting die betaald moet worden. Verder checkt de notaris een aantal zaken omtrent het eigendom van het onroerend goed. Mochten er nog schulden, claims of hypotheken op het onroerend goed liggen dan wordt dit door de notaris ontdekt. Ook worden de bestemmingsplannen die eventueel van toepassing zijn op het desbetreffende onroerend goed nagekeken. U kunt er voor kiezen om als koper en verkoper beide een eigen notaris in te schakelen, maar een gemeenschappelijke notaris is ook een optie. Een notaris kan gevonden worden via de huis- aan huisbladen of via een makelaar. De tarieven voor de notaris in Frankrijk staan vast. In Frankrijk is het zo dat dit tarief bestaat uit een vast percentage van de koopsom. Dit vaste percentage is wel afhankelijk van het type onroerend goed. Al het onderzoek wat de notaris moet doen, neemt zo’n twee tot drie maanden in beslag. Het duurt dus meestal twee tot drie maanden voordat de notariële akte ondertekend kan worden door de kopende en de verkopende partij en dat hiermee de koop gesloten kan worden. De kosten voor de notariële akte, die opgesteld wordt door de notaris, dienen door de koper betaald te worden.