Niet op huizenjacht maar naar het strand

Een strakblauwe lucht, geen zuchtje wind en 28 graden in de schaduw. Perfect weer om huizen te kijken, zou je zeggen, maar sommige mensen denken daar heel anders over…

Vanmorgen om 11.00 uur had ik een afspraak met klanten die 2 dagen geleden in Spanje zijn aangekomen en tijdens hun verblijf van een week diverse woningen en projecten zouden willen gaan bekijken. Ze hadden een hotel geboekt in Vera en nadat ik hen op kantoor meer uitleg zou hebben gegeven over de aankoop van een Spaanse woning en alles wat daarbij komt kijken, was het plan om enkele door hen geselecteerde woningen te bezichtigen.

Te laat en onbereikbaar
Toen zij om 11.30 uur echter nog steeds niet op kantoor waren gearriveerd, begon ik me een beetje zorgen om hen te maken. Ze konden onmogelijk verdwaald zijn, want het hotel is ‘om de hoek’, dus dacht ik eerder aan een ongeluk, ziekte of iets dergelijks. Om 11.45 uur belde ik naar hun hotel, maar daar kreeg ik te horen, dat ze niet op de kamer waren en bij navraag wist het personeel van het restaurant te vertellen, dat ze na het ontbijt weg waren gegaan. Mijn bezorgdheid groeide verder en ik probeerde hun mobiele nummer…geen gehoor, maar direct de voicemail. Dus: een bericht ingesproken met het verzoek contact op te nemen.

Ondertussen belde ik de verkopers om hen in te lichten dat de bezichtiging van hun woning vandaag mogelijk niet door zou gaan en ging ik op kantoor aan het werk, want nu het seizoen weer volop begonnen is, is er altijd genoeg te doen. Om 13.00 uur probeerde ik nogmaals hun gsm, maar wederom zonder resultaat. Er moet wel iets gebeurd zijn, dacht ik, want de afspraak was duidelijk bevestigd en bovendien hadden ze een dag vóór hun komst naar Spanje nog gebeld. Maar, wat kon ik doen…?!

Dagje naar het strand
15.25 uur…telefoon. Mijn klanten van 11.00 uur belden naar aanleiding van het voicemailbericht dat ik had achtergelaten. Ik vroeg uiteraard direct of alles goed was, maar met verbazing over mijn bezorgdheid vertelde ze doodleuk, dat ze vanmorgen besloten hadden om een dagje naar het strand te gaan, want het was zo’n mooi weer en ze waren toch nog 5 dagen in Spanje om huizen te kijken… Even wist ik niets te zeggen (en dat komt niet vaak voor).

Toen ze echter vroegen of ze voor morgen een nieuwe afspraak konden maken, heb ik hen uitgelegd, dat ik vandaag voor hen had vrijgemaakt voor bezichtigingen, afspraken had gemaakt met verkopers en mijn agenda rondom hun komst had ingericht. Morgen heb ik afspraken met andere klanten en zaterdag is ook al vol gepland. Kortom: maandag zijn deze strandgangers weer aan de beurt. Gelukkig heb ik na het weekend altijd extra werk, dus is het geen probleem om bezig te blijven indien zij nog verder bij willen kleuren…

Klant is koning
Vaak wordt er kritiek geuit op dienstverleners in het algemeen en in Spanje in het bijzonder. Ze zouden nooit op tijd komen, niet snel genoeg reageren, onvolledige informatie verstrekken, etc. Buiten het feit dat deze uitspraken meestal onterecht zijn, tekent het de consument. Men zou ‘mondiger’ geworden zijn en, mede door het gebruik van Internet meer ‘kennis’ hebben. Helaas valt er bij sommigen (gelukkig lang niet bij iedereen) op het gebied van respect nog heel wat bij te spijkeren, want, ja, de klant in koning, maar dan dient hij/zij zich ook wel keizerlijk te gedragen.